Ένα βιβλίο παρακαταθήκη για τους νεότερους
Πριν ακόμα αρχίσει η παρουσίαση του βιβλίου, οι δύο πρώτες διαπιστώσεις μου ήταν: «το μέγα πλήθος» των συναδέλφων, και όχι μόνον, που είχαν συρρεύσει εκεί και η εξαιρετική σύνθεση του πάνελ των παρουσιαστών.
Αποτελείτο από προσωπικότητες ειδικού βάρους, κύρους και ευρείας και εγνωσμένης κοινωνικής και επαγγελματικής προέλευσης και καταξίωσης.
Πως όμως ο Παναγιώτης Μπαλές κατάφερε να συγκεντρώσει τόσο πλήθος και τέτοιας σύνθεσης πάνελ, αφού και 35 χρόνια πέρασαν από την αποστρατεία του και καμιάς μορφής εξουσία δεν διαθέτει για να «κουβαλήσει» τόσο κόσμο και «στήσει» τέτοιο πάνελ; Φαίνεται, ότι η αποδοχή της προσωπικότητας του Παναγιώτη Μπαλέ είναι τόσο μεγάλη ώστε και στο χρόνο ν’ αντέχει και την όποια εξουσία να μη έχει ανάγκη.
Για μένα όμως, όπως και για τους περισσότερους που βρέθηκαν εκεί, οι παραπάνω διαπιστώσεις επιβεβαίωσαν για μια ακόμη φορά τη βαθειά πεποίθηση μας για τον αεροπόρο, αξιωματικό, άνδρα και άνθρωπο Παναγιώτη Μπαλέ. Οι έννοιες αυτές και μ’ όποιο βάρος και αξίες «κουβαλούν» και υποδηλώνουν, σε συνδυασμό και με την ευρεία αποδοχή που δημιουργούν στην κοινωνία, συνθέτουν και στοιχειοθετούν τη προσωπικότητα ενός αληθινού ανθρώπου και πραγματικού ηγέτη.
Αυτός λοιπόν που σ’ όλη του τη ζωή έμαθε να εκτελεί το καθήκον του αλλά και να αντιδρά και στις προκλήσεις, δεν ήταν δυνατόν να μείνει άπραγος στην μεγαλύτερη πρόκληση που δέχθηκε ποτέ η Π.Α., τα στελέχη της και η αλήθεια από το βιβλίο «Αποστολή εξετελέσθη» του Πτεράρχου Νικολάου Κουρή .
Ο Νίκος Κουρής λοιπόν, αντί τώρα που βρίσκεται «στα δυσμάς» του βίου του, να ψελλίσει ταπεινά ένα συγγνώμη για την κατ’ επιεική έκφραση ασύγγνωστη συμπεριφορά του ή έστω να τηρήσει αιδήμονα σιγή, αυτός επέλεξε να επανέλθει προκαλώντας και πάλι τη Π.Α., τα στελέχη της και την αλήθεια μ’ αυτό το βιβλίο του. Χρειάζεται στ’ αλήθεια να έχει κανείς χάσει το αίσθημα της ευθύνης και της ντροπής και να έχει περίσσεια θράσους για να συνεχίζει να προκαλεί ενώ έχει τόσο κακό συσσωρεύσει στη Π.Α. και τη Πατρίδα.
Στο βιβλίο του αυτό ο κ. Κουρής αποκρύπτει τα μελανά σημεία της διαδρομής του, παραποιεί τα γεγονότα και την αλήθεια και αυτοθαυμάζεται. Είναι αυτός που εισήγαγε τον πιο έντονο κομματισμό που γνώρισε ποτέ η Π.Α. και οι Ε.Δ. γενικότερα. Είναι αυτός που η συμβολή του στην επίλυση των Εθνικών θεμάτων και κρίσεων, για την οποία υπερηφανεύεται, όχι μόνο δεν ήταν θετική, αλλά υπήρξε πολλαπλά επιζήμια, αφού με τις πράξεις και παραλείψεις του επηρέασε ακόμα και την εθνική ισχύ της Χώρας μας και κατ’ επέκταση τη διαπραγματευτική της ικανότητα. Και τούτο, επειδή για πολλά χρόνια αποδεκάτισε την Π.Α. από τα πιο αξιόμαχα και αξιόλογα στελέχη και δεν έκανε τις ενδεδειγμένες επιλογές οπλικών συστημάτων για τη μεγιστοποίηση της αμυντικής ισχύος της Χώρας.
Αν η αποστολή του ήταν να εξελιχθεί και ανελιχθεί σε Αρχηγό ΓΕΑ, ΓΕΕΘΑ & Υπουργό με οποιοδήποτε κόστος και τρόπο τότε αυτή πράγματι εξετελέσθη. Αν όμως ήταν η εκτέλεση του Καθήκοντος για το οποίο ορκίσθηκε, τότε όχι απλώς απέτυχε αλλά εγκλημάτησε. Σ’ αυτή λοιπόν τη πρόκληση ο Παναγιώτης Μπαλές αντέδρασε και απάντησε όχι με χαρακτηρισμούς αλλά με αδιάσειστα στοιχεία που δεν αποτελούν προσωπικές του απόψεις και κρίσεις.
Παραθέτει γεγονότα, μαρτυρίες και έγγραφα που αποτελούν τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία, δεν επιδέχονται αμφισβήτηση , κονιορτοποιούν τα επιχειρήματα – προφάσεις εν αμαρτίας – και καταρρίπτουν την απεγνωσμένη προσπάθεια του Νίκου Κουρή να εξωραΐσει το παρελθόν του και να διασφαλίσει την υστεροφημία του. Παραθέτει επίσης ο Παναγιώτης Μπαλές παραδείγματα χρηστής ηγεσίας Αρχηγών που πέρασαν από τη Π.Α. όπως και κάποια στοιχεία για τη δική του πορεία στην Π.Α. Ο Μπαλές όμως παραθέτει όσα οι άλλοι λένε γι’ αυτόν ενώ ο Κουρής γράφει όσα ο ίδιος λέει για τον εαυτό του. Ο Νίκος Κουρής δεν υπήρξε στρατιωτικός ηγέτης, υπήρξε σημαιοφόρος ευκαιρίας της εκάστοτε εξουσίας με αποκλειστικό σκοπό την αναρρίχησή του στην κορυφή της ιεραρχίας.
Τα παραπάνω είναι προσωπικές μου θέσεις που εδραιώθηκαν τόσο από τη γνώση και εμπειρία που απεκόμισα κατά τη διαδρομή μου στην Π.Α. όσο και από τη μελέτη των δύο βιβλίων που προαναφέρθηκαν του Νίκου Κουρή και του Παναγιώτη Μπαλέ.
Συμπερασματικά, πιστεύω ακράδαντα δύο πράγματα: πρώτον ότι το βιβλίο του Παναγιώτη Μπαλέ αποτελεί μία ανεκτίμητη προσφορά, και παραφράζοντας τον Παλαμά θα έλεγα ότι αποτελεί παρακαταθήκη «αυτών που ήρθαν και φύγαν σ’ αυτούς που θα ‘ρθουν θα περάσουν» από τη Π.Α. και τις Ε.Δ. και δεύτερον, ότι ο Παναγιώτη Μπαλές αποτελεί λαμπρό παράδειγμα ανθρώπου προς μίμηση που επέλεγε με ποιες αρχές και πως θα περπατάει στη διαδρομή του στη Π.Α. και στη ζωή του και όχι το που «πάση θυσία» θα αναρριχηθεί και θα φθάσει.
Δεν θα ήθελα όμως οι απόψεις μου αυτές να υιοθετηθούν αβασάνιστα από κανένα. Παροτρύνω και παρακαλώ όλους τους συναδέλφους της Π.Α και των Ε.Δ., αυτούς που είναι στην ενέργεια τώρα και αυτούς που θα τους διαδεχθούν μετά, να διαβάσουν και τα δύο βιβλία, να διασταυρώσουν τα γραφόμενα τους προστρέχοντας ακόμα και σε άλλες πηγές και να επιλέξουν τελικά όποιο αυτοί κρίνουν παράδειγμα προς μίμηση ή προς αποφυγή.
Με συναδελφική ευθύνη και εκτίμηση
Νίκος Παππάς
Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α.
06/12/2012
Ήμουν και εγώ παρών στη παρουσίαση του βιβλίου «Παρακαταθήκες Αετών» του Αντιπτεράρχου ε.α. Παναγιώτη Μπαλέ, που έγινε στις 22 Νοεμβρίου 2012 στο Πολεμικό Μουσείο.Πριν ακόμα αρχίσει η παρουσίαση του βιβλίου, οι δύο πρώτες διαπιστώσεις μου ήταν: «το μέγα πλήθος» των συναδέλφων, και όχι μόνον, που είχαν συρρεύσει εκεί και η εξαιρετική σύνθεση του πάνελ των παρουσιαστών.
Αποτελείτο από προσωπικότητες ειδικού βάρους, κύρους και ευρείας και εγνωσμένης κοινωνικής και επαγγελματικής προέλευσης και καταξίωσης.
Πως όμως ο Παναγιώτης Μπαλές κατάφερε να συγκεντρώσει τόσο πλήθος και τέτοιας σύνθεσης πάνελ, αφού και 35 χρόνια πέρασαν από την αποστρατεία του και καμιάς μορφής εξουσία δεν διαθέτει για να «κουβαλήσει» τόσο κόσμο και «στήσει» τέτοιο πάνελ; Φαίνεται, ότι η αποδοχή της προσωπικότητας του Παναγιώτη Μπαλέ είναι τόσο μεγάλη ώστε και στο χρόνο ν’ αντέχει και την όποια εξουσία να μη έχει ανάγκη.
Για μένα όμως, όπως και για τους περισσότερους που βρέθηκαν εκεί, οι παραπάνω διαπιστώσεις επιβεβαίωσαν για μια ακόμη φορά τη βαθειά πεποίθηση μας για τον αεροπόρο, αξιωματικό, άνδρα και άνθρωπο Παναγιώτη Μπαλέ. Οι έννοιες αυτές και μ’ όποιο βάρος και αξίες «κουβαλούν» και υποδηλώνουν, σε συνδυασμό και με την ευρεία αποδοχή που δημιουργούν στην κοινωνία, συνθέτουν και στοιχειοθετούν τη προσωπικότητα ενός αληθινού ανθρώπου και πραγματικού ηγέτη.
Αυτός λοιπόν που σ’ όλη του τη ζωή έμαθε να εκτελεί το καθήκον του αλλά και να αντιδρά και στις προκλήσεις, δεν ήταν δυνατόν να μείνει άπραγος στην μεγαλύτερη πρόκληση που δέχθηκε ποτέ η Π.Α., τα στελέχη της και η αλήθεια από το βιβλίο «Αποστολή εξετελέσθη» του Πτεράρχου Νικολάου Κουρή .
Ο Νίκος Κουρής λοιπόν, αντί τώρα που βρίσκεται «στα δυσμάς» του βίου του, να ψελλίσει ταπεινά ένα συγγνώμη για την κατ’ επιεική έκφραση ασύγγνωστη συμπεριφορά του ή έστω να τηρήσει αιδήμονα σιγή, αυτός επέλεξε να επανέλθει προκαλώντας και πάλι τη Π.Α., τα στελέχη της και την αλήθεια μ’ αυτό το βιβλίο του. Χρειάζεται στ’ αλήθεια να έχει κανείς χάσει το αίσθημα της ευθύνης και της ντροπής και να έχει περίσσεια θράσους για να συνεχίζει να προκαλεί ενώ έχει τόσο κακό συσσωρεύσει στη Π.Α. και τη Πατρίδα.
Στο βιβλίο του αυτό ο κ. Κουρής αποκρύπτει τα μελανά σημεία της διαδρομής του, παραποιεί τα γεγονότα και την αλήθεια και αυτοθαυμάζεται. Είναι αυτός που εισήγαγε τον πιο έντονο κομματισμό που γνώρισε ποτέ η Π.Α. και οι Ε.Δ. γενικότερα. Είναι αυτός που η συμβολή του στην επίλυση των Εθνικών θεμάτων και κρίσεων, για την οποία υπερηφανεύεται, όχι μόνο δεν ήταν θετική, αλλά υπήρξε πολλαπλά επιζήμια, αφού με τις πράξεις και παραλείψεις του επηρέασε ακόμα και την εθνική ισχύ της Χώρας μας και κατ’ επέκταση τη διαπραγματευτική της ικανότητα. Και τούτο, επειδή για πολλά χρόνια αποδεκάτισε την Π.Α. από τα πιο αξιόμαχα και αξιόλογα στελέχη και δεν έκανε τις ενδεδειγμένες επιλογές οπλικών συστημάτων για τη μεγιστοποίηση της αμυντικής ισχύος της Χώρας.
Αν η αποστολή του ήταν να εξελιχθεί και ανελιχθεί σε Αρχηγό ΓΕΑ, ΓΕΕΘΑ & Υπουργό με οποιοδήποτε κόστος και τρόπο τότε αυτή πράγματι εξετελέσθη. Αν όμως ήταν η εκτέλεση του Καθήκοντος για το οποίο ορκίσθηκε, τότε όχι απλώς απέτυχε αλλά εγκλημάτησε. Σ’ αυτή λοιπόν τη πρόκληση ο Παναγιώτης Μπαλές αντέδρασε και απάντησε όχι με χαρακτηρισμούς αλλά με αδιάσειστα στοιχεία που δεν αποτελούν προσωπικές του απόψεις και κρίσεις.
Παραθέτει γεγονότα, μαρτυρίες και έγγραφα που αποτελούν τεκμηριωμένα ιστορικά στοιχεία, δεν επιδέχονται αμφισβήτηση , κονιορτοποιούν τα επιχειρήματα – προφάσεις εν αμαρτίας – και καταρρίπτουν την απεγνωσμένη προσπάθεια του Νίκου Κουρή να εξωραΐσει το παρελθόν του και να διασφαλίσει την υστεροφημία του. Παραθέτει επίσης ο Παναγιώτης Μπαλές παραδείγματα χρηστής ηγεσίας Αρχηγών που πέρασαν από τη Π.Α. όπως και κάποια στοιχεία για τη δική του πορεία στην Π.Α. Ο Μπαλές όμως παραθέτει όσα οι άλλοι λένε γι’ αυτόν ενώ ο Κουρής γράφει όσα ο ίδιος λέει για τον εαυτό του. Ο Νίκος Κουρής δεν υπήρξε στρατιωτικός ηγέτης, υπήρξε σημαιοφόρος ευκαιρίας της εκάστοτε εξουσίας με αποκλειστικό σκοπό την αναρρίχησή του στην κορυφή της ιεραρχίας.
Τα παραπάνω είναι προσωπικές μου θέσεις που εδραιώθηκαν τόσο από τη γνώση και εμπειρία που απεκόμισα κατά τη διαδρομή μου στην Π.Α. όσο και από τη μελέτη των δύο βιβλίων που προαναφέρθηκαν του Νίκου Κουρή και του Παναγιώτη Μπαλέ.
Συμπερασματικά, πιστεύω ακράδαντα δύο πράγματα: πρώτον ότι το βιβλίο του Παναγιώτη Μπαλέ αποτελεί μία ανεκτίμητη προσφορά, και παραφράζοντας τον Παλαμά θα έλεγα ότι αποτελεί παρακαταθήκη «αυτών που ήρθαν και φύγαν σ’ αυτούς που θα ‘ρθουν θα περάσουν» από τη Π.Α. και τις Ε.Δ. και δεύτερον, ότι ο Παναγιώτη Μπαλές αποτελεί λαμπρό παράδειγμα ανθρώπου προς μίμηση που επέλεγε με ποιες αρχές και πως θα περπατάει στη διαδρομή του στη Π.Α. και στη ζωή του και όχι το που «πάση θυσία» θα αναρριχηθεί και θα φθάσει.
Δεν θα ήθελα όμως οι απόψεις μου αυτές να υιοθετηθούν αβασάνιστα από κανένα. Παροτρύνω και παρακαλώ όλους τους συναδέλφους της Π.Α και των Ε.Δ., αυτούς που είναι στην ενέργεια τώρα και αυτούς που θα τους διαδεχθούν μετά, να διαβάσουν και τα δύο βιβλία, να διασταυρώσουν τα γραφόμενα τους προστρέχοντας ακόμα και σε άλλες πηγές και να επιλέξουν τελικά όποιο αυτοί κρίνουν παράδειγμα προς μίμηση ή προς αποφυγή.
Με συναδελφική ευθύνη και εκτίμηση
Νίκος Παππάς
Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου