ΠΡΟΣ: Την Εφημερίδα ΄΄δημοκρατία΄΄
Οδός Ερατοσθένους 1,Τ.Κ 11635, Αθήνα.
Κύριε Διευθυντά,
Με αφορμή τη δημοσιευθείσα επιστολή με επικεφαλίδα ΄΄Δυο περιστάσεις γνήσιες παρακαταθήκες, για έναν σπουδαίο στρατιωτικό που τίμησε τη Χώρα΄΄ (΄΄Δημοκρατία΄΄ Σάββατο 5- Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013) του αξιότιμου κυρίου ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΠΑΠΑΕΥΣΤΑΘΙΟΥ, Αντιπτεράρχου ε.α, θα ήθελα να εκφράσω μερικές σκέψεις προς πληρέστερη ενημέρωση της εγκρίτου εφημερίδας και των αναγνωστών της.
Κατ΄ αρχάς, με όλον τον οφειλόμενο σεβασμό προς το πρόσωπο του κ. Πτεράρχου, ομολογώ ότι η εν επικεφαλίδι επιλογή της λέξης ΄΄γνήσιες΄΄, αναφερόμενος στον τίτλο του προσφάτως εκδοθέντος βιβλίου ΄΄Παρακαταθήκες Αετών΄΄ υπό του Αντιπτεράρχου ε.α ΠΑΝΑΓΙΩΤH ΜΠΑΛΕ, με προβλημάτισε αρκετά, δημιουργώντας κάποια απορία για την σκοπιμότητά της.
Προσωπικώς επιθυμώ να θεωρήσω την περίπτωση ως εντελώς συμπτωματική. Την απορία μου αυτή ενισχύει επίσης η περικοπή της υπ΄ όψιν επιστολής του κ. Πτεράρχου ότι:΄΄ Η λαμπρή ……σταδιοδρομία του …..κ. Κουρή…..δεν χρειάζεται ανασκευή υποκειμενικών ατυχών περί αυτού κρίσεων.΄΄ (ΣΗΜ: Οι υπογραμμίσεις του γράφοντος).
Επ΄ αυτών θα ήταν εξαιρετικώς ενδιαφέρον και χρήσιμο, ο κ. Παπαευσταθίου να παράσχει τις δέουσες διευκρινήσεις ώστε να αποφευχθούν τυχόν συνειρμικές παρανοήσεις, οι οποίες παραμένουσες αδυνατίζουν αν μη τι άλλο την αντικειμενικότητα της κριτικής και των επιχειρημάτων του με την πιθανότητα να ερμηνεύσει ο καθένας κατά το δοκούν ή αυθαιρέτως, όπως λ.χ : Ιδού οι γνήσιες παρακαταθήκες ΚΟΥΡΗ σε αντιδιαστολή εκείνων των ‘‘γιαλαντζί’’ και προϊόν υποκειμενικών κρίσεων ΜΠΑΛΕ. Όσο για το αν χρειάζεται ή όχι κρίσεις για τον κ. Νικ. Κουρή και τα έργα και ημέρες αυτού, νομίζω ότι προφανώς διέλαθε της προσοχής του κ. Παπαευσταθίου το ότι και οι κρίνοντες κρίνονται. Δόξα τω Θεώ, πληθώρα, άλλωστε, ο κ. Κουρής συναδέλφων έκρινε κατά το διάστημα της Αρχηγίας του και μάλιστα αμφισβητούμενης εν πολλοίς δικαιοσύνης, ευθυκρισίας, αξιοκρατίας και αντικειμενικότητος που κατ΄ αυτάς επέδειξε. Επί της ουσίας. Αναφαίρετο δικαίωμα του κ. Παπαευσταθίου να απονέμει απλόχερα διθυράμβους στον ‘‘λαμπρό συνάδελφο’’ και συμμαθητή του κ.Νικ. Κουρή. Θεμιτή η καλώς εννοούμενη συναδελφική και κυρίως η συμμαθητική αλληλεγγύη. Άλλωστε και ο ίδιος είχε ανταμειφθεί με μακροημέρευση στο εξωτερικό στην θέση του ΣΑ/ΣΕΒΑΣ.
Αλλά, κύριε Διευθυντά, μικρή η Αεροπορική μας οικογένεια πλην πλούσια σε ιστορία και θυσίες των μελών της υπέρ της Πατρίδος. Συνεπώς , οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ συμβαίνει να γνωριζόμαστε μεταξύ μας λόγω ιδιαιτερότητος του όπλου (συνήθως πετάμε φτερό με φτερό) και από την καλή και από την ανάποδη. Και βεβαίως κρινόμεθα άπαντες όχι μόνον γιατί κάναμε απλώς το καθήκον μας ΄΄από χρέους μη κινούντες΄΄, πράγμα που εμπεριέχεται, άλλωστε στον όρκο που κάποτε δώσαμε περατώνοντας επιτυχώς την φοίτησή μας στη Σχολή Ικάρων, την και Ναό ευθύνης και υποχρεώσεων αποκαλούμενη. Αυτό που εξίσου σημαντικά μετράει κατά την ταπεινή άποψή μου είναι μετά την αποχώρησή μας από τις τάξεις της ένδοξης Πολεμικής Αεροπορίας (Π.Α) πόσες καλημέρες εισπράττουμε περπατώντας π.χ. από το Σύνταγμα μέχρι την Ομόνοια. Ο αξιότιμος Επίτιμος Α/ΓΕΑ, Α/ΓΕΕΘΑ και ΥΦ/ΕΘΑ κύριος Νικ. Κουρής, πράγματι υπήρξε ένας καλός αεροπόρος και αξιωματικός Επιχειρησιακά καταρτισμένος, αδιαλείπτως παρών στην πρώτη γραμμή. Ίσαμε εδώ όμως. Δυστυχώς αφότου αναρριχήθηκε εις τον Αρχηγικό θώκο και αφ΄ ης ενεδύθη την κομματική χλαμύδα, υποστάς ραγδαία μετάλλαξη της συμπεριφοράς του και ενδώσας κατά συρροή εις τα κελεύσματα εντολοδοτών μολονότι όντες υφιστάμενοί του πλην υψηλότερα ιστάμενοι αυτού εις την κομματική ιεραρχία, απώλεσε όχι μόνο την έξωθεν λεγόμενη καλήν μαρτυρίαν, αλλά και οιονεί την ευκαιρία να γευθεί της Αρχηγικής σκηνής το χειροκρότημα, απολαμβάνοντας τις όποιες απορρέουσες τιμές εκ των θετικών ενεργειών του προερχόμενες.
Εν ταυτώ αγνόησε ως ηγήτωρ το γνωστό αξίωμα ότι ΄΄ανθρώπων άρχει και ουκ εσαεί άρχει.΄΄ Αδιαφορώντας και πάλι το αναμενόμενο εν προκειμένω ότι οι ερινύες καραδοκούν.
Αντ΄ αυτών, επεδόθη μετά ειδεχθούς μανίας, υπακούοντας πάντα εις κομματικές προγραφές και ΄΄συντροφικές΄΄ ντιρεκτίβες, εις αποκεφαλισμόν (σφαγή των αμνών αεροπόρων κατά τον τύπον της εποχής) 165 άξιων στελεχών, προκειμένου να προωθηθούν μετριότητες κομματικών εγκάθετων. Αυτό το πρωτοφανές στα αεροπορικά χρονικά πογκρόμ υπήρξε έγκλημα καθοσιώσεως καθ΄ ότι αφ΄ ενός μεν απογυμνώθηκε η επετηρίδα από έμπειρα, άξια και ικανά στελέχη, πλην μη αρεστά εις το κομματικό Διευθυντήριο, αφ΄ ετέρου δε τα δημιουργηθέντα κενά εξ ανάγκης να καλυφθούν από ανίκανα άτομα πλην σιτιζόμενα στο αδίστακτο κομματικό πρυτανείο. Αποτέλεσμα της χαοτικής επικρατούσης καταστάσεως, να θρηνήσουμε πολυάριθμα μείζονα ατυχήματα εξ αιτίας ανικανότητος και μη ενδεδειγμένης επίβλεψης και συντηρήσεως προσωπικού και μέσων υπό των Διοικούντων. Αυτό το συνονθύλευμα μετριοτήτων και μεγίστης επικινδυνότητος, αυτό το ευτελές τίποτα, ευδόκησε ελέω Κουρή να διαφεντεύει τις τύχες ενός κραταιού και λίαν ευαίσθητου πολεμικού σχηματισμού όπως η Π.Α . Αποτέλεσμα τούτου το ατύχημα ήταν αναμενόμενο, απλώς ήταν θέμα χρόνου να κάνει την εμφάνισή του. Και ασφαλώς δεν άργησε.
Είναι κοινός τόπος άλλωστε, οι ασημαντότητες, ως μικρές οντότητες, μικρά και τα ρεφλέξ κατά την ενάσκηση των καθηκόντων τους που διαθέτουν.
Άτομα απίστευτης επικοινωνιακής επιπολαιότητας και προφανούς πτητικής και διοικητικής ανεπάρκειας που ζημίωσαν πέραν των άλλων και τα εθνικά συμφέροντα της Πατρίδας μας. Συνεπώς εκ των πραγμάτων αναπόφευκτο να υπάρξει ουσιαστικό διακύβευμα στον ευαίσθητο τομέα της ασφάλειας των πτήσεων.
Προεξάρχοντος του Α/ΓΕΑ κ. Νικ. Κουρή η Π.Α ενεπλάκη, ως μη όφειλε, σε κομματικά παιχνίδια με τις εκείθεν οδυνηρές επιπτώσεις τόσο για το κύρος της ίδιας όσο και επιζήμια για την άμυνα της χώρας. Η αναξιοκρατία περίσσευε, η δικαιοσύνη απηνώς διωχθείσα και εξοστρακισθείσα ματαίως ανεζητείτο, η παρακμή ήταν παρούσα. Ο κ. Κουρής παρέλαβε μια Π.Α πλήρως ετοιμοπόλεμη και εύρωστη σε όλους τους τομείς δραστηριότητος ικανή και υπολογίσιμη σε εχθρούς και φίλους. Ατυχώς ελάττω την παρέδωσε, αποδιοργανωμένη χωρίς προσανατολισμό, υποχωρητική δειλή και φοβισμένη σε βαθιά κατάθλιψη περιπεσούσα και μη σοβαρά υπολογίσιμη ως αποτρεπτική δύναμη.
Αυτή η ανεκδιήγητη αποψίλωση οδήγησε την περήφανη Π.Α στην μεγαλύτερη παρακμή της σύγχρονης ιστορίας της. Χωρίς καμιά δόση υπερβολής, τα 165 καρατομηθέντα στελέχη δεν νοιάστηκαν τόσο για τα δικά τους φτερά που κόπηκαν προώρως και αδίκως (Μέσος Όρος ηλικίας 43-45 ετών!), όσο για τα φτερά της Π.Α, της ΄΄ερωμένης΄΄ που παράφορα αγάπησαν και με ιδιαίτερο ζήλο και αφοσίωση την υπηρέτησαν ως άλλοι αετοί φυλάσσοντες εναέριες Θερμοπύλες. Ουδόλως τυχαίο το γεγονός ότι πολλά από τα απομακρυθέντα στελέχη σταδιοδρόμησαν μετέπειτα επιτυχώς ΚΑΙ στον δύσκολο ιδιωτικό τομέα ως Διευθυντικά στελέχη, όλως ιδιαιτέρως και κατά τεκμήριο διακριθέντα. Ο Α/ΓΕΑ κ. Νικ. Κουρής , υποκύψας στον πειρασμό της κομματικής γοητείας και σαγηνευθείς από τα πρόσκαιρα απατηλά κάλλη της, κατέστη όργανο των ανάλγητων και ανομολόγητων ορέξεων και προσταγών μιας δράκας νοσηρών εγκεφάλων και φανατικών αλαζόνων υπηρετών της ΄΄συντροφικής΄΄ εξουσιαστικής νομενκλατούρας.
Έτσι δεν άφησε τα λουλούδια ν΄ ανθίσουν. Κρίμα!
Κρίμα ακόμη που ύστερα από τόσα χρόνια, ο κ. Κουρής δεν βρήκε το κουράγιο την τόλμη και το θάρρος έστω μέσα από τις σελίδες του επίμαχου βιβλίου του υπό τον τίτλο ΄΄Αποστολή Εξετελέσθη΄΄ να ψελίσει μια ανθρώπινη συγγνώμη, πράγμα που θα απάλυνε κάπως τον πόνο των αθώων πολλαπλών θυμάτων του τόσο αδίκως σφαγιασθέντων, από την άλλη μια τέτοια πράξη θα ισοδυναμούσε με λουτρό ψυχής και εξιλέωση για τον ίδιο. Δεν το έπραξε. Δεν ένοιωσε την ανάγκη να το πράξει. Προτίμησε την αυτοπροβολή του και την πρόκληση των θυμάτων του, τα οποία εμφορούμενα από μεγαθυμία και γενναιότητα ψυχής, είχαν αποφασίσει να ξεχάσουν.
Κρίμα και πάλι γιατί θα αναγνωρίζονταν έτσι το μεγαλείο της στάσης του - το σφάλειν ανθρώπινον άλλωστε - και θα αναδεικνυόταν το μέγεθος της όποιας προσφοράς του τόσο προς την Π.Α όσο και προς τη Χώρα γενικότερα, μιας και τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά στην αξιολόγηση κάθε κρινομένου συνεκτιμώνται. Μη ξεχνάμε, κύριε Διευθυντά, ότι ο χαρισματικός ηγέτης εμπνέει καθοδηγεί και ενώνει, ανυψώνοντας το φρόνημα - Αιέν Υψικρατείν το έμβλημά μας – των διοικουμένων, και δεν απογοητεύει δεν χωρίζει, ούτε από κομματική εμπάθεια και μισαλλοδοξία αποκεφαλίζει. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια για τον κ. Κουρή. Όσο για τον συγγραφέα του ιστορικού και σπουδαίου πονήματος - βιβλίου υπό τον τίτλο ΄΄Παρακαταθήκες Αετών΄΄, σημειώνω τα εξής: Εισήλθε στη σχολή μεταξύ των πρώτων. Υπήρξε Αρχηγός εν συνεχεία της τάξης του 1958 (29η Ικάρων), Αρχηγός της Σχολής και Αρχηγός εξήλθε αυτής. Αεροπόρος άριστος, αξιωματικός εξαίρετος, άνθρωπος με Α κεφαλαίο, άτομο ευφιές και σπανίου ήθους και ακεραιότητος χαρακτήρος, τάλαντο εκ γενετής ανεκτίμητο δώρο της φύσης, χαρισματική προσωπικότητα, ηγετική φυσιογνωμία, πολλαπλώς ωφελήσας καθ΄ όλη τη διάρκεια της αεροπορικής του καριέρας τόσο την Π.Α όσο και την Πατρίδα γενικότερα.
Το φαινόμενο ΜΠΑΛΕΣ, γεννιέται κάθε 50χρόνια. Όσο για το περιεχόμενο του υπ΄ όψιν βιβλίου του, κάθε καλοπροαίρετος και καλόπιστος αναγνώστης και κριτής, διαπιστώνει πανεύκολα την αναφορά του μόνο σε γεγονότα τα οποία τεκμηριώνει με αδιάσειστα στοιχεία, αφήνοντας ελεύθερο τον αναγνώστη να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα. Ο ίδιος διεπόμενος από υπέρμετρη μετριοφροσύνη και σοβαρότητα μη καταδεχόμενος να προβάλει εαυτόν ευλογώντας τα γένια του, αποφεύγει με μαεστρία τον πειρασμό έπαρσης και αυταρέσκειας, δείγμα κι αυτό ταπεινοφροσύνης και αξιοπρέπειας. Εν αντιθέσει με το βιβλίο του κ.Νικ.Κουρή υπό τον τίτλο ΄΄Αποστολή Εξετελέσθη΄΄, όπου ο συγγραφέας επαίρεται αυτάρεσκα, επιδιδόμενος στην προβολή των κατορθωμάτων του και μόνον, και δη επιλεκτικώς, προκαλέσας ως ήτο φυσικό την αγανάκτηση και οργή των θυμάτων του, ξύνοντας τις εισέτι χαίνουσες πληγές τους. Η ζωή ενίοτε αναδεικνύει τρομερά ταλέντα τα οποία δικαιωματικά προβάλλονται ως πρότυπα και ινδάλματα. Ένα εξ αυτών υπήρξε αναμφισβήτητα ο Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α Παναγιώτης Η. Μπαλές. Άλλοτε πάλι άτομα που οι συγκυρίες ανεβάζουν στο βάθρο, σβήνουν ως διάττοντες αστέρες και δεν αξιώνονται ευρύτερης τιμής και κοινής αποδοχής. Δυστυχώς ο κ. Νικ. Κουρής ως ανήκων στην κατηγορία αυτή, δεν αποτελεί εξαίρεση. Ο μεν ένας ξεχώρισε με την αξία του, ο δε άλλος κατέλαβε αξιώματα ελέω κομματικής πειθαρχίας. Ο μεν ένας κατέκτησε την ψυχή των συναδέλφων του γενόμενος παραδεκτός, ο δε άλλος απέσπασε υπαιτιότητί του την μήνιν αυτών απολέσας την ίδια του την ψυχή, ούτω στερηθείς της τιμής να εγγραφεί στις δέλτους των μεγάλων ηγητόρων της Π.Α . Κατόπιν τούτου, τα μεγέθη καθίστανται ΜΗ συγκρίσιμα. Πως να συμπέσουν άλλωστε, δημιουργήματα κομματικής ευνοίας και δολίας σκοπιμότητος, με αυτοδημιούργητους και αυτόφωτους έναστρους ουρανούς.
Τελευταίον αλλ΄ ουχί ελάσσον, εις ό,τι αφορά την μνημονευθείσα υπό του κ. Παπαευσταθίου κρίσιν του 87 και τα συμπαρομαρτυρούντα αυτής, ας αφήσουμε καλύτερα την ιστορία να μιλήσει με την αδέκαστη κρίση της, όταν έλθει η κατάλληλη ώρα προσέγγισης διερευνητικής μελέτης και καταγραφής του επίμαχου τούτου θέματος. Αυτή είναι η γνήσια αντικειμενική και πραγματική αλήθεια, κύριε Διευθυντά, είτε αρέσει σε μερικούς είτε δεν αρέσει.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΝ θερμώς για τη φιλοξενία , ΔΙΑΤΕΛΩ με τιμή
Με τιμή
ΥΠΟΠΤΕΡΑΡΧΟΣ (Ι)ε.α
ΗΛΙΑΣ ΝΙΚ. ΚΑΤΡΗΣ
ΣΤΡΥΜΩΝΟΣ 10
15236
ΠΕΝΤΕΛΗ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΤΗΛ. 210-8044164
Υ.Γ.
Ο αξιότιμος κύριος Ευστάθιος Παπαευσταθίου αντιπτέραρχος απουσιάζων επί εξαετίαν και πλέον εις την μακρινή θέση ΣΑ/ΣΕΒΑΣ ως απόστρατος, όπως επίσης και κατά την ανάλογη χρονικώς θητείαν του ως εν ενεργεία αξιωματικός, ήταν αναμενόμενο να έχει χάσει επεισόδια από τα εν Ελλάδι δρώμενα κατά τη διαβόητη περίοδο της δυναστείας ΚΟΥΡΗ.
Κατόπιν τούτου δικαιούται της εκ μέρους ημών δικαιολόγησης η οποία και ασμένως του παρέχεται.
Δυστυχώς δεν δικαιούται να προβαίνει σε κρίσεις και σχόλια για το περιεχόμενο του βιβλίου ΄΄ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΑΕΤΩΝ΄΄ το οποίο προφανώς δεν έχει διαβάσει.
Οδός Ερατοσθένους 1,Τ.Κ 11635, Αθήνα.
Κύριε Διευθυντά,
Με αφορμή τη δημοσιευθείσα επιστολή με επικεφαλίδα ΄΄Δυο περιστάσεις γνήσιες παρακαταθήκες, για έναν σπουδαίο στρατιωτικό που τίμησε τη Χώρα΄΄ (΄΄Δημοκρατία΄΄ Σάββατο 5- Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013) του αξιότιμου κυρίου ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΠΑΠΑΕΥΣΤΑΘΙΟΥ, Αντιπτεράρχου ε.α, θα ήθελα να εκφράσω μερικές σκέψεις προς πληρέστερη ενημέρωση της εγκρίτου εφημερίδας και των αναγνωστών της.
Κατ΄ αρχάς, με όλον τον οφειλόμενο σεβασμό προς το πρόσωπο του κ. Πτεράρχου, ομολογώ ότι η εν επικεφαλίδι επιλογή της λέξης ΄΄γνήσιες΄΄, αναφερόμενος στον τίτλο του προσφάτως εκδοθέντος βιβλίου ΄΄Παρακαταθήκες Αετών΄΄ υπό του Αντιπτεράρχου ε.α ΠΑΝΑΓΙΩΤH ΜΠΑΛΕ, με προβλημάτισε αρκετά, δημιουργώντας κάποια απορία για την σκοπιμότητά της.
Προσωπικώς επιθυμώ να θεωρήσω την περίπτωση ως εντελώς συμπτωματική. Την απορία μου αυτή ενισχύει επίσης η περικοπή της υπ΄ όψιν επιστολής του κ. Πτεράρχου ότι:΄΄ Η λαμπρή ……σταδιοδρομία του …..κ. Κουρή…..δεν χρειάζεται ανασκευή υποκειμενικών ατυχών περί αυτού κρίσεων.΄΄ (ΣΗΜ: Οι υπογραμμίσεις του γράφοντος).
Επ΄ αυτών θα ήταν εξαιρετικώς ενδιαφέρον και χρήσιμο, ο κ. Παπαευσταθίου να παράσχει τις δέουσες διευκρινήσεις ώστε να αποφευχθούν τυχόν συνειρμικές παρανοήσεις, οι οποίες παραμένουσες αδυνατίζουν αν μη τι άλλο την αντικειμενικότητα της κριτικής και των επιχειρημάτων του με την πιθανότητα να ερμηνεύσει ο καθένας κατά το δοκούν ή αυθαιρέτως, όπως λ.χ : Ιδού οι γνήσιες παρακαταθήκες ΚΟΥΡΗ σε αντιδιαστολή εκείνων των ‘‘γιαλαντζί’’ και προϊόν υποκειμενικών κρίσεων ΜΠΑΛΕ. Όσο για το αν χρειάζεται ή όχι κρίσεις για τον κ. Νικ. Κουρή και τα έργα και ημέρες αυτού, νομίζω ότι προφανώς διέλαθε της προσοχής του κ. Παπαευσταθίου το ότι και οι κρίνοντες κρίνονται. Δόξα τω Θεώ, πληθώρα, άλλωστε, ο κ. Κουρής συναδέλφων έκρινε κατά το διάστημα της Αρχηγίας του και μάλιστα αμφισβητούμενης εν πολλοίς δικαιοσύνης, ευθυκρισίας, αξιοκρατίας και αντικειμενικότητος που κατ΄ αυτάς επέδειξε. Επί της ουσίας. Αναφαίρετο δικαίωμα του κ. Παπαευσταθίου να απονέμει απλόχερα διθυράμβους στον ‘‘λαμπρό συνάδελφο’’ και συμμαθητή του κ.Νικ. Κουρή. Θεμιτή η καλώς εννοούμενη συναδελφική και κυρίως η συμμαθητική αλληλεγγύη. Άλλωστε και ο ίδιος είχε ανταμειφθεί με μακροημέρευση στο εξωτερικό στην θέση του ΣΑ/ΣΕΒΑΣ.
Αλλά, κύριε Διευθυντά, μικρή η Αεροπορική μας οικογένεια πλην πλούσια σε ιστορία και θυσίες των μελών της υπέρ της Πατρίδος. Συνεπώς , οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ συμβαίνει να γνωριζόμαστε μεταξύ μας λόγω ιδιαιτερότητος του όπλου (συνήθως πετάμε φτερό με φτερό) και από την καλή και από την ανάποδη. Και βεβαίως κρινόμεθα άπαντες όχι μόνον γιατί κάναμε απλώς το καθήκον μας ΄΄από χρέους μη κινούντες΄΄, πράγμα που εμπεριέχεται, άλλωστε στον όρκο που κάποτε δώσαμε περατώνοντας επιτυχώς την φοίτησή μας στη Σχολή Ικάρων, την και Ναό ευθύνης και υποχρεώσεων αποκαλούμενη. Αυτό που εξίσου σημαντικά μετράει κατά την ταπεινή άποψή μου είναι μετά την αποχώρησή μας από τις τάξεις της ένδοξης Πολεμικής Αεροπορίας (Π.Α) πόσες καλημέρες εισπράττουμε περπατώντας π.χ. από το Σύνταγμα μέχρι την Ομόνοια. Ο αξιότιμος Επίτιμος Α/ΓΕΑ, Α/ΓΕΕΘΑ και ΥΦ/ΕΘΑ κύριος Νικ. Κουρής, πράγματι υπήρξε ένας καλός αεροπόρος και αξιωματικός Επιχειρησιακά καταρτισμένος, αδιαλείπτως παρών στην πρώτη γραμμή. Ίσαμε εδώ όμως. Δυστυχώς αφότου αναρριχήθηκε εις τον Αρχηγικό θώκο και αφ΄ ης ενεδύθη την κομματική χλαμύδα, υποστάς ραγδαία μετάλλαξη της συμπεριφοράς του και ενδώσας κατά συρροή εις τα κελεύσματα εντολοδοτών μολονότι όντες υφιστάμενοί του πλην υψηλότερα ιστάμενοι αυτού εις την κομματική ιεραρχία, απώλεσε όχι μόνο την έξωθεν λεγόμενη καλήν μαρτυρίαν, αλλά και οιονεί την ευκαιρία να γευθεί της Αρχηγικής σκηνής το χειροκρότημα, απολαμβάνοντας τις όποιες απορρέουσες τιμές εκ των θετικών ενεργειών του προερχόμενες.
Εν ταυτώ αγνόησε ως ηγήτωρ το γνωστό αξίωμα ότι ΄΄ανθρώπων άρχει και ουκ εσαεί άρχει.΄΄ Αδιαφορώντας και πάλι το αναμενόμενο εν προκειμένω ότι οι ερινύες καραδοκούν.
Αντ΄ αυτών, επεδόθη μετά ειδεχθούς μανίας, υπακούοντας πάντα εις κομματικές προγραφές και ΄΄συντροφικές΄΄ ντιρεκτίβες, εις αποκεφαλισμόν (σφαγή των αμνών αεροπόρων κατά τον τύπον της εποχής) 165 άξιων στελεχών, προκειμένου να προωθηθούν μετριότητες κομματικών εγκάθετων. Αυτό το πρωτοφανές στα αεροπορικά χρονικά πογκρόμ υπήρξε έγκλημα καθοσιώσεως καθ΄ ότι αφ΄ ενός μεν απογυμνώθηκε η επετηρίδα από έμπειρα, άξια και ικανά στελέχη, πλην μη αρεστά εις το κομματικό Διευθυντήριο, αφ΄ ετέρου δε τα δημιουργηθέντα κενά εξ ανάγκης να καλυφθούν από ανίκανα άτομα πλην σιτιζόμενα στο αδίστακτο κομματικό πρυτανείο. Αποτέλεσμα της χαοτικής επικρατούσης καταστάσεως, να θρηνήσουμε πολυάριθμα μείζονα ατυχήματα εξ αιτίας ανικανότητος και μη ενδεδειγμένης επίβλεψης και συντηρήσεως προσωπικού και μέσων υπό των Διοικούντων. Αυτό το συνονθύλευμα μετριοτήτων και μεγίστης επικινδυνότητος, αυτό το ευτελές τίποτα, ευδόκησε ελέω Κουρή να διαφεντεύει τις τύχες ενός κραταιού και λίαν ευαίσθητου πολεμικού σχηματισμού όπως η Π.Α . Αποτέλεσμα τούτου το ατύχημα ήταν αναμενόμενο, απλώς ήταν θέμα χρόνου να κάνει την εμφάνισή του. Και ασφαλώς δεν άργησε.
Είναι κοινός τόπος άλλωστε, οι ασημαντότητες, ως μικρές οντότητες, μικρά και τα ρεφλέξ κατά την ενάσκηση των καθηκόντων τους που διαθέτουν.
Άτομα απίστευτης επικοινωνιακής επιπολαιότητας και προφανούς πτητικής και διοικητικής ανεπάρκειας που ζημίωσαν πέραν των άλλων και τα εθνικά συμφέροντα της Πατρίδας μας. Συνεπώς εκ των πραγμάτων αναπόφευκτο να υπάρξει ουσιαστικό διακύβευμα στον ευαίσθητο τομέα της ασφάλειας των πτήσεων.
Προεξάρχοντος του Α/ΓΕΑ κ. Νικ. Κουρή η Π.Α ενεπλάκη, ως μη όφειλε, σε κομματικά παιχνίδια με τις εκείθεν οδυνηρές επιπτώσεις τόσο για το κύρος της ίδιας όσο και επιζήμια για την άμυνα της χώρας. Η αναξιοκρατία περίσσευε, η δικαιοσύνη απηνώς διωχθείσα και εξοστρακισθείσα ματαίως ανεζητείτο, η παρακμή ήταν παρούσα. Ο κ. Κουρής παρέλαβε μια Π.Α πλήρως ετοιμοπόλεμη και εύρωστη σε όλους τους τομείς δραστηριότητος ικανή και υπολογίσιμη σε εχθρούς και φίλους. Ατυχώς ελάττω την παρέδωσε, αποδιοργανωμένη χωρίς προσανατολισμό, υποχωρητική δειλή και φοβισμένη σε βαθιά κατάθλιψη περιπεσούσα και μη σοβαρά υπολογίσιμη ως αποτρεπτική δύναμη.
Αυτή η ανεκδιήγητη αποψίλωση οδήγησε την περήφανη Π.Α στην μεγαλύτερη παρακμή της σύγχρονης ιστορίας της. Χωρίς καμιά δόση υπερβολής, τα 165 καρατομηθέντα στελέχη δεν νοιάστηκαν τόσο για τα δικά τους φτερά που κόπηκαν προώρως και αδίκως (Μέσος Όρος ηλικίας 43-45 ετών!), όσο για τα φτερά της Π.Α, της ΄΄ερωμένης΄΄ που παράφορα αγάπησαν και με ιδιαίτερο ζήλο και αφοσίωση την υπηρέτησαν ως άλλοι αετοί φυλάσσοντες εναέριες Θερμοπύλες. Ουδόλως τυχαίο το γεγονός ότι πολλά από τα απομακρυθέντα στελέχη σταδιοδρόμησαν μετέπειτα επιτυχώς ΚΑΙ στον δύσκολο ιδιωτικό τομέα ως Διευθυντικά στελέχη, όλως ιδιαιτέρως και κατά τεκμήριο διακριθέντα. Ο Α/ΓΕΑ κ. Νικ. Κουρής , υποκύψας στον πειρασμό της κομματικής γοητείας και σαγηνευθείς από τα πρόσκαιρα απατηλά κάλλη της, κατέστη όργανο των ανάλγητων και ανομολόγητων ορέξεων και προσταγών μιας δράκας νοσηρών εγκεφάλων και φανατικών αλαζόνων υπηρετών της ΄΄συντροφικής΄΄ εξουσιαστικής νομενκλατούρας.
Έτσι δεν άφησε τα λουλούδια ν΄ ανθίσουν. Κρίμα!
Κρίμα ακόμη που ύστερα από τόσα χρόνια, ο κ. Κουρής δεν βρήκε το κουράγιο την τόλμη και το θάρρος έστω μέσα από τις σελίδες του επίμαχου βιβλίου του υπό τον τίτλο ΄΄Αποστολή Εξετελέσθη΄΄ να ψελίσει μια ανθρώπινη συγγνώμη, πράγμα που θα απάλυνε κάπως τον πόνο των αθώων πολλαπλών θυμάτων του τόσο αδίκως σφαγιασθέντων, από την άλλη μια τέτοια πράξη θα ισοδυναμούσε με λουτρό ψυχής και εξιλέωση για τον ίδιο. Δεν το έπραξε. Δεν ένοιωσε την ανάγκη να το πράξει. Προτίμησε την αυτοπροβολή του και την πρόκληση των θυμάτων του, τα οποία εμφορούμενα από μεγαθυμία και γενναιότητα ψυχής, είχαν αποφασίσει να ξεχάσουν.
Κρίμα και πάλι γιατί θα αναγνωρίζονταν έτσι το μεγαλείο της στάσης του - το σφάλειν ανθρώπινον άλλωστε - και θα αναδεικνυόταν το μέγεθος της όποιας προσφοράς του τόσο προς την Π.Α όσο και προς τη Χώρα γενικότερα, μιας και τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά στην αξιολόγηση κάθε κρινομένου συνεκτιμώνται. Μη ξεχνάμε, κύριε Διευθυντά, ότι ο χαρισματικός ηγέτης εμπνέει καθοδηγεί και ενώνει, ανυψώνοντας το φρόνημα - Αιέν Υψικρατείν το έμβλημά μας – των διοικουμένων, και δεν απογοητεύει δεν χωρίζει, ούτε από κομματική εμπάθεια και μισαλλοδοξία αποκεφαλίζει. Αυτή είναι η πικρή αλήθεια για τον κ. Κουρή. Όσο για τον συγγραφέα του ιστορικού και σπουδαίου πονήματος - βιβλίου υπό τον τίτλο ΄΄Παρακαταθήκες Αετών΄΄, σημειώνω τα εξής: Εισήλθε στη σχολή μεταξύ των πρώτων. Υπήρξε Αρχηγός εν συνεχεία της τάξης του 1958 (29η Ικάρων), Αρχηγός της Σχολής και Αρχηγός εξήλθε αυτής. Αεροπόρος άριστος, αξιωματικός εξαίρετος, άνθρωπος με Α κεφαλαίο, άτομο ευφιές και σπανίου ήθους και ακεραιότητος χαρακτήρος, τάλαντο εκ γενετής ανεκτίμητο δώρο της φύσης, χαρισματική προσωπικότητα, ηγετική φυσιογνωμία, πολλαπλώς ωφελήσας καθ΄ όλη τη διάρκεια της αεροπορικής του καριέρας τόσο την Π.Α όσο και την Πατρίδα γενικότερα.
Το φαινόμενο ΜΠΑΛΕΣ, γεννιέται κάθε 50χρόνια. Όσο για το περιεχόμενο του υπ΄ όψιν βιβλίου του, κάθε καλοπροαίρετος και καλόπιστος αναγνώστης και κριτής, διαπιστώνει πανεύκολα την αναφορά του μόνο σε γεγονότα τα οποία τεκμηριώνει με αδιάσειστα στοιχεία, αφήνοντας ελεύθερο τον αναγνώστη να εξάγει τα δικά του συμπεράσματα. Ο ίδιος διεπόμενος από υπέρμετρη μετριοφροσύνη και σοβαρότητα μη καταδεχόμενος να προβάλει εαυτόν ευλογώντας τα γένια του, αποφεύγει με μαεστρία τον πειρασμό έπαρσης και αυταρέσκειας, δείγμα κι αυτό ταπεινοφροσύνης και αξιοπρέπειας. Εν αντιθέσει με το βιβλίο του κ.Νικ.Κουρή υπό τον τίτλο ΄΄Αποστολή Εξετελέσθη΄΄, όπου ο συγγραφέας επαίρεται αυτάρεσκα, επιδιδόμενος στην προβολή των κατορθωμάτων του και μόνον, και δη επιλεκτικώς, προκαλέσας ως ήτο φυσικό την αγανάκτηση και οργή των θυμάτων του, ξύνοντας τις εισέτι χαίνουσες πληγές τους. Η ζωή ενίοτε αναδεικνύει τρομερά ταλέντα τα οποία δικαιωματικά προβάλλονται ως πρότυπα και ινδάλματα. Ένα εξ αυτών υπήρξε αναμφισβήτητα ο Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α Παναγιώτης Η. Μπαλές. Άλλοτε πάλι άτομα που οι συγκυρίες ανεβάζουν στο βάθρο, σβήνουν ως διάττοντες αστέρες και δεν αξιώνονται ευρύτερης τιμής και κοινής αποδοχής. Δυστυχώς ο κ. Νικ. Κουρής ως ανήκων στην κατηγορία αυτή, δεν αποτελεί εξαίρεση. Ο μεν ένας ξεχώρισε με την αξία του, ο δε άλλος κατέλαβε αξιώματα ελέω κομματικής πειθαρχίας. Ο μεν ένας κατέκτησε την ψυχή των συναδέλφων του γενόμενος παραδεκτός, ο δε άλλος απέσπασε υπαιτιότητί του την μήνιν αυτών απολέσας την ίδια του την ψυχή, ούτω στερηθείς της τιμής να εγγραφεί στις δέλτους των μεγάλων ηγητόρων της Π.Α . Κατόπιν τούτου, τα μεγέθη καθίστανται ΜΗ συγκρίσιμα. Πως να συμπέσουν άλλωστε, δημιουργήματα κομματικής ευνοίας και δολίας σκοπιμότητος, με αυτοδημιούργητους και αυτόφωτους έναστρους ουρανούς.
Τελευταίον αλλ΄ ουχί ελάσσον, εις ό,τι αφορά την μνημονευθείσα υπό του κ. Παπαευσταθίου κρίσιν του 87 και τα συμπαρομαρτυρούντα αυτής, ας αφήσουμε καλύτερα την ιστορία να μιλήσει με την αδέκαστη κρίση της, όταν έλθει η κατάλληλη ώρα προσέγγισης διερευνητικής μελέτης και καταγραφής του επίμαχου τούτου θέματος. Αυτή είναι η γνήσια αντικειμενική και πραγματική αλήθεια, κύριε Διευθυντά, είτε αρέσει σε μερικούς είτε δεν αρέσει.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΝ θερμώς για τη φιλοξενία , ΔΙΑΤΕΛΩ με τιμή
Με τιμή
ΥΠΟΠΤΕΡΑΡΧΟΣ (Ι)ε.α
ΗΛΙΑΣ ΝΙΚ. ΚΑΤΡΗΣ
ΣΤΡΥΜΩΝΟΣ 10
15236
ΠΕΝΤΕΛΗ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΤΗΛ. 210-8044164
Υ.Γ.
Ο αξιότιμος κύριος Ευστάθιος Παπαευσταθίου αντιπτέραρχος απουσιάζων επί εξαετίαν και πλέον εις την μακρινή θέση ΣΑ/ΣΕΒΑΣ ως απόστρατος, όπως επίσης και κατά την ανάλογη χρονικώς θητείαν του ως εν ενεργεία αξιωματικός, ήταν αναμενόμενο να έχει χάσει επεισόδια από τα εν Ελλάδι δρώμενα κατά τη διαβόητη περίοδο της δυναστείας ΚΟΥΡΗ.
Κατόπιν τούτου δικαιούται της εκ μέρους ημών δικαιολόγησης η οποία και ασμένως του παρέχεται.
Δυστυχώς δεν δικαιούται να προβαίνει σε κρίσεις και σχόλια για το περιεχόμενο του βιβλίου ΄΄ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΑΕΤΩΝ΄΄ το οποίο προφανώς δεν έχει διαβάσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου