ΠΡΟΣ: Την Εφημερίδα ‘‘κυριακάτικη δημοκρατία’’
Αθήνα, 9 Ιανουαρίου 2013
Κύριε Διευθυντά,
επί σχετικής επιστολής του Αντιπτεράρχου ε.α. κ. Ευστ. Παπαευσταθίου, που δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 5&6/1/2013 της έγκριτης εφημερίδος σας «κυριακάτικη δημοκρατία», έχω να επισημάνω τα εξής, για την ενημέρωση του αναγνωστικού σας κοινού και την αποσαφήνιση της ιστορικής αληθείας:
α) Οι διαπραγματεύσεις για την επανένταξη των ελληνικών ΕΔ στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ είχαν ολοκληρωθεί την άνοιξη του 1978, η δε επικύρωση της επανεντάξεως έγινε από την DPC το 1980, με την αποκαλούμενη έκτοτε «Συμφωνία Ρότζερς», όταν Αρχηγός ΓΕΕΘΑ ήταν ο Στρατηγός Ιω. Ντάβος. Η καθυστέρηση στην επικύρωση της συμφωνίας, από την DPC, οφείλετο στο γεγονός ότι η Τουρκία προέβαλε veto στον επανακαθορισμό των ανατολικών ορίων της ελληνικής Περιοχής Αεραμύνης με βάση την γραμμή FIR, όπως ίσχυε και πριν το 1974.
Η φόρμουλα παρακάμψεως του τουρκικού veto προτάθηκε από τον Στρατηγό Χαίηγκ, τότε Ανώτατο Συμμαχικό Διοικητή ΝΑΤΟ, στον Έλληνα Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Ιω. Ντάβο, εγκρίθηκε από την ελληνική κυβέρνηση και έτσι το θέμα προωθήθηκε για επικύρωση στην DPC, η οποία έγινε το 1980. Πάντα ταύτα περιγράφονται λεπτομερώς στο βιβλίο μου «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΑΕΤΩΝ» (που εκδόθηκε πρόσφατα) , όπως ακριβώς μου τα διηγήθηκε ο Στρατηγός Ντάβος, που επόπτευε και κατηύθυνε ως Α/ΓΕΕΘΑ και αρμόδιο θεσμικό όργανο το θέμα της επανεντάξεως των ΕΔ στο ΝΑΤΟ. Η εξιστόρηση έλαβε χώρα σε μία συνάντησή μας στην Ουάσιγκτων, όπου υπηρετούσα τότε ως Αεροπορικός Ακόλουθος (1978-80).
Στην θέση του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ ο Πτέραρχος Κουρής τοποθετήθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα, ήτοι τον Δεκέμβριο του 1984, και αφού είχαν προηγηθεί αυτού, στην θέση του Α/ΓΕΕΘΑ, ο Στρατηγός Αγ. Γκράτσιος (1980-82), που διαδέχθηκε τον Στρατηγό Ντάβο και ο Ναύαρχος Θ. Ντεγιάννης (1982-84) που διαδέχθηκε τον Γκράτσιο.
Όσον αφορά, τέλος, στην αποδιδόμενη, από τον επιστολογράφο, στον Πτέραρχο Κουρή φράση, προς τον τότε Πρωθυπουργό Ράλλη ότι «πίστευε (δηλ. ο Πτέραρχος Κουρής) ότι οι τρεις Αρχηγοί Παπανδρέου, Κανελλόπουλος και Μαύρος είχαν αντιληφθεί ότι η Συμφωνία ήταν ικανοποιητική και δεν έθιγε κανένα δικαίωμά μας στην ξηρά, την θάλασσα και τον αέρα ………….», έχω να επισημάνω τα εξής: Ούτε πολιτικό κόμμα υπό την αρχηγία του, ούτε αρχηγός κόμματος με το όνομα Κανελλόπουλος υπήρχε την περίοδο εκείνη στην ελληνική Βουλή. Επίσης, ο έτερος αναφερόμενος Αρχηγός της Ενώσεως Κέντρου Μαύρος είχε παραιτηθεί ήδη, μετά την συντριπτική ήττα που είχε υποστεί η ΕΚ στις εθνικές εκλογές του 1977 (εξέλεξε μόνο 16 βουλευτές) και στην αρχηγία του κόμματος κατά την υπόψη περίοδο ευρίσκετο ο Ιωάννης Ζίγδης.
β) Σχετικά, τώρα, με την ετοιμότητα των ΕΔ κατά την Ε/Τ κρίση του 1987. Είναι γνωστές σε όλους, ιδιαίτερα στους Αεροπόρους, οι ‘‘ικανότητες’’ του επικεφαλής του πολεμικού βραχίονα της Αεροπορίας μας, δηλ. του Αρχηγού ΑΤΑ, στην περίοδο της κρίσεως του Μαρτίου του 1987, ο οποίος υπήρξε της προσωπικής επιλογής του τότε Α/ΓΕΕΘΑ Πτεράρχου Ν. Κουρή. Ειρήσθω εν παρόδω ότι σε προγενέστερο χρόνο ο Πτέραρχος Κουρής, ως Α/ΓΕΑ, είχε αρνηθεί να αναθέσει την διοίκηση Πολεμικής Μονάδος της ΠΑ στον εν λόγω αξιωματικό για προφανείς λόγους. Παρόλα αυτά, όμως, τον Μάρτιο του 1987 τον τοποθέτησε Αρχηγό ΑΤΑ.
Αυτόν τον Αρχηγό ΑΤΑ, ο ίδιος ο Α/ΓΕΕΘΑ αναγκάστηκε να τον ‘‘παροπλίσει’’ στο επιτελικό του γραφείο από της ενάρξεως της κρίσεως, μεταφέροντας άλλον αξιωματικό, Υποπτέραρχο, από την ΔΑΥ (Ελευσίνα) στο Εθνικό Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων (Ε/ΚΑΕ) στην Λάρισα, για να οργανώσει (φυσικά την τελευταία στιγμή) και να διευθύνει τις επιχειρήσεις σε περίπτωση συρράξεως με την Τουρκία.. Η ιδιαίτερη αυτή πτυχή των εξελίξεων στην Αεροπορία, πιθανόν να διέλαθε της προσοχής του κ. Πτεράρχου, καθόσον υπηρετούσε επί μακρόν στο εξωτερικό, πέραν της 6ετίας, στην Στρατιωτική Επιτροπή του ΝΑΤΟ ως ΣΑ/ΣΕΒΑΣ και δεν είχε σαφή εικόνα των δρώμενων στην Αεροπορία.
Περισσότερα επ’ αυτού στοιχεία αναφέρονται, επίσης, στο βιβλίο μου ‘‘ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΑΕΤΩΝ’’. Με την υπάρχουσα, λοιπόν, τότε κατάσταση στην Αεροπορία και ειδικότερα στον πολεμικό της βραχίονα, το ΑΤΑ, θεωρώ απίθανο ο Αρχιστράτηγος να ‘‘διαβεβαίωσε’’ τον Πρωθυπουργό ότι ‘‘οι Ένοπλες Δυνάμεις ήταν έτοιμες για κάθε πιθανή εξέλιξη…’’. Εάν παρά ταύτα ο τότε Α/ΓΕΕΘΑ Πτέραρχος Κουρής ‘‘διέπραξε’’ τούτο, τότε συνειδητά παραπλάνησε τον Πρωθυπουργό και διαφορετικός χαρακτηρισμός του αρμόζει.
Τελειώνω την παρούσα παρέμβασή μου με το εξής επίμετρο. Λυπάμαι πραγματικά που ο αγαπητός μου Πτέραρχος κ. Παπαευσταθίου δεν είχε διαβάσει προηγουμένως το βιβλίο «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΑΕΤΩΝ», διότι πιστεύω ότι θα είχε αποφύγει να μεταφέρει και καταθέσει δημοσίως παρόμοιες «μουσαντένιες» ιστορίες, που τον ίδιο σίγουρα βλάπτουν σοβαρά και, φυσικά, καμία σχέση δεν έχουν με τις γνήσιες παρακαταθήκες που καταθέτουν στο υπόψη βιβλίο οι υψηλόφρονες Συνάδελφοι, ως φάρο και οδηγό για τους επιγενόμενους Αεροπόρους.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Με ιδιαίτερη τιμή,
Παναγιώτης Η. Μπαλές
Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α.
Αθήνα, 9 Ιανουαρίου 2013
Κύριε Διευθυντά,
επί σχετικής επιστολής του Αντιπτεράρχου ε.α. κ. Ευστ. Παπαευσταθίου, που δημοσιεύθηκε στο φύλλο της 5&6/1/2013 της έγκριτης εφημερίδος σας «κυριακάτικη δημοκρατία», έχω να επισημάνω τα εξής, για την ενημέρωση του αναγνωστικού σας κοινού και την αποσαφήνιση της ιστορικής αληθείας:
α) Οι διαπραγματεύσεις για την επανένταξη των ελληνικών ΕΔ στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ είχαν ολοκληρωθεί την άνοιξη του 1978, η δε επικύρωση της επανεντάξεως έγινε από την DPC το 1980, με την αποκαλούμενη έκτοτε «Συμφωνία Ρότζερς», όταν Αρχηγός ΓΕΕΘΑ ήταν ο Στρατηγός Ιω. Ντάβος. Η καθυστέρηση στην επικύρωση της συμφωνίας, από την DPC, οφείλετο στο γεγονός ότι η Τουρκία προέβαλε veto στον επανακαθορισμό των ανατολικών ορίων της ελληνικής Περιοχής Αεραμύνης με βάση την γραμμή FIR, όπως ίσχυε και πριν το 1974.
Η φόρμουλα παρακάμψεως του τουρκικού veto προτάθηκε από τον Στρατηγό Χαίηγκ, τότε Ανώτατο Συμμαχικό Διοικητή ΝΑΤΟ, στον Έλληνα Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Ιω. Ντάβο, εγκρίθηκε από την ελληνική κυβέρνηση και έτσι το θέμα προωθήθηκε για επικύρωση στην DPC, η οποία έγινε το 1980. Πάντα ταύτα περιγράφονται λεπτομερώς στο βιβλίο μου «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΑΕΤΩΝ» (που εκδόθηκε πρόσφατα) , όπως ακριβώς μου τα διηγήθηκε ο Στρατηγός Ντάβος, που επόπτευε και κατηύθυνε ως Α/ΓΕΕΘΑ και αρμόδιο θεσμικό όργανο το θέμα της επανεντάξεως των ΕΔ στο ΝΑΤΟ. Η εξιστόρηση έλαβε χώρα σε μία συνάντησή μας στην Ουάσιγκτων, όπου υπηρετούσα τότε ως Αεροπορικός Ακόλουθος (1978-80).
Στην θέση του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ ο Πτέραρχος Κουρής τοποθετήθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα, ήτοι τον Δεκέμβριο του 1984, και αφού είχαν προηγηθεί αυτού, στην θέση του Α/ΓΕΕΘΑ, ο Στρατηγός Αγ. Γκράτσιος (1980-82), που διαδέχθηκε τον Στρατηγό Ντάβο και ο Ναύαρχος Θ. Ντεγιάννης (1982-84) που διαδέχθηκε τον Γκράτσιο.
Όσον αφορά, τέλος, στην αποδιδόμενη, από τον επιστολογράφο, στον Πτέραρχο Κουρή φράση, προς τον τότε Πρωθυπουργό Ράλλη ότι «πίστευε (δηλ. ο Πτέραρχος Κουρής) ότι οι τρεις Αρχηγοί Παπανδρέου, Κανελλόπουλος και Μαύρος είχαν αντιληφθεί ότι η Συμφωνία ήταν ικανοποιητική και δεν έθιγε κανένα δικαίωμά μας στην ξηρά, την θάλασσα και τον αέρα ………….», έχω να επισημάνω τα εξής: Ούτε πολιτικό κόμμα υπό την αρχηγία του, ούτε αρχηγός κόμματος με το όνομα Κανελλόπουλος υπήρχε την περίοδο εκείνη στην ελληνική Βουλή. Επίσης, ο έτερος αναφερόμενος Αρχηγός της Ενώσεως Κέντρου Μαύρος είχε παραιτηθεί ήδη, μετά την συντριπτική ήττα που είχε υποστεί η ΕΚ στις εθνικές εκλογές του 1977 (εξέλεξε μόνο 16 βουλευτές) και στην αρχηγία του κόμματος κατά την υπόψη περίοδο ευρίσκετο ο Ιωάννης Ζίγδης.
β) Σχετικά, τώρα, με την ετοιμότητα των ΕΔ κατά την Ε/Τ κρίση του 1987. Είναι γνωστές σε όλους, ιδιαίτερα στους Αεροπόρους, οι ‘‘ικανότητες’’ του επικεφαλής του πολεμικού βραχίονα της Αεροπορίας μας, δηλ. του Αρχηγού ΑΤΑ, στην περίοδο της κρίσεως του Μαρτίου του 1987, ο οποίος υπήρξε της προσωπικής επιλογής του τότε Α/ΓΕΕΘΑ Πτεράρχου Ν. Κουρή. Ειρήσθω εν παρόδω ότι σε προγενέστερο χρόνο ο Πτέραρχος Κουρής, ως Α/ΓΕΑ, είχε αρνηθεί να αναθέσει την διοίκηση Πολεμικής Μονάδος της ΠΑ στον εν λόγω αξιωματικό για προφανείς λόγους. Παρόλα αυτά, όμως, τον Μάρτιο του 1987 τον τοποθέτησε Αρχηγό ΑΤΑ.
Αυτόν τον Αρχηγό ΑΤΑ, ο ίδιος ο Α/ΓΕΕΘΑ αναγκάστηκε να τον ‘‘παροπλίσει’’ στο επιτελικό του γραφείο από της ενάρξεως της κρίσεως, μεταφέροντας άλλον αξιωματικό, Υποπτέραρχο, από την ΔΑΥ (Ελευσίνα) στο Εθνικό Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων (Ε/ΚΑΕ) στην Λάρισα, για να οργανώσει (φυσικά την τελευταία στιγμή) και να διευθύνει τις επιχειρήσεις σε περίπτωση συρράξεως με την Τουρκία.. Η ιδιαίτερη αυτή πτυχή των εξελίξεων στην Αεροπορία, πιθανόν να διέλαθε της προσοχής του κ. Πτεράρχου, καθόσον υπηρετούσε επί μακρόν στο εξωτερικό, πέραν της 6ετίας, στην Στρατιωτική Επιτροπή του ΝΑΤΟ ως ΣΑ/ΣΕΒΑΣ και δεν είχε σαφή εικόνα των δρώμενων στην Αεροπορία.
Περισσότερα επ’ αυτού στοιχεία αναφέρονται, επίσης, στο βιβλίο μου ‘‘ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΑΕΤΩΝ’’. Με την υπάρχουσα, λοιπόν, τότε κατάσταση στην Αεροπορία και ειδικότερα στον πολεμικό της βραχίονα, το ΑΤΑ, θεωρώ απίθανο ο Αρχιστράτηγος να ‘‘διαβεβαίωσε’’ τον Πρωθυπουργό ότι ‘‘οι Ένοπλες Δυνάμεις ήταν έτοιμες για κάθε πιθανή εξέλιξη…’’. Εάν παρά ταύτα ο τότε Α/ΓΕΕΘΑ Πτέραρχος Κουρής ‘‘διέπραξε’’ τούτο, τότε συνειδητά παραπλάνησε τον Πρωθυπουργό και διαφορετικός χαρακτηρισμός του αρμόζει.
Τελειώνω την παρούσα παρέμβασή μου με το εξής επίμετρο. Λυπάμαι πραγματικά που ο αγαπητός μου Πτέραρχος κ. Παπαευσταθίου δεν είχε διαβάσει προηγουμένως το βιβλίο «ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΕΣ ΑΕΤΩΝ», διότι πιστεύω ότι θα είχε αποφύγει να μεταφέρει και καταθέσει δημοσίως παρόμοιες «μουσαντένιες» ιστορίες, που τον ίδιο σίγουρα βλάπτουν σοβαρά και, φυσικά, καμία σχέση δεν έχουν με τις γνήσιες παρακαταθήκες που καταθέτουν στο υπόψη βιβλίο οι υψηλόφρονες Συνάδελφοι, ως φάρο και οδηγό για τους επιγενόμενους Αεροπόρους.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Με ιδιαίτερη τιμή,
Παναγιώτης Η. Μπαλές
Αντιπτέραρχος (Ι) ε.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου